Canlı verici nakli için 8 adayı uygun bulunmayan ve 9’uncu aday üzerinde çalışılan Şanverdi, ‘3-9 Kasım Organ Bağışı Haftası’nda yaşadıklarını şöyle anlattı: “Yine şanslı gruptayım, bulunursa canlı vericiden nakil de yapabilirim elbette ama kalp nakli bekleyenlerin tek şansı kadavradan bağış yapmak. Bu sadece bireysel bir umutsuzluk değil. Bu yaşadığım çağrıyı sadece kendime yapmıyorum.”Organ bekleyen tüm hastaların sesi oldu.
Hasan Şanverdi (39) ile evli olan ve Murat (7) adında bir oğlu olan kamu çalışanı Esma Eskiler Şanverdi’ye, 2005 yılında yapılan karaciğer biyopsisi sonrasında ‘otoimmün hepatit’ tanısı konuldu. 2010 yılında canlı bağışçı olan kız kardeşi Şeyma Karaman, “Her şey yolunda gidiyor” derken hastalığının nüksettiğini öğrendiğini söyledi. İkinci kez transfer kararı alınan Şanverdi, 8 gönüllü adayın çeşitli nedenlerle bağışçı olamaması nedeniyle kendisini çaresiz hissettiğini belirtti.
Şanverdi, uzun süredir organ bağışçısı listesinde yer almasına rağmen Türkiye’de organ bağışı sayısının yetersiz olmasından ve uygun organ bulunamamasından şikayetçi oldu. “Biz üç kız kardeşiz. İlk nakil kız kardeşimden oldu. İkinci nakilde ise canlı vericiler riskli olduğu için kadavrayı tercih ediyorlar. Diğer kız kardeşimin de uygun olacağını düşünüyordum ama maalesef olmadı. Sekizinci vericim oldu. reddedildi. Hepsi akraba ve yaşayan bağışçı. Bugün 9. donör üzerinde çalışıyoruz. Uyanana kadar “Arama aşamasındayız”söz konusu.
HAYAL AİLESİYLE KAHVALTI YAPTI
Esma Eskiler Şanverdi, bir ayı aşkın süredir Acıbadem Şehir Hastanesi’nde yattığını ve normal hayatına dönmeyi çok istediğini belirtti. “Normal bir hayat yaşamıyorum. Sıradan hayatında kaçırmadığın her şeyi özlüyorum. Bana ‘İyileştiğinde hayallerin neler?’ diye soruyorlar. Pandemiden önce bir yazarlık atölyesine katılmıştım, bir hikayem yayımlandı, yeniden yazmayı hayal ediyorum, oğlum ‘Anne iyileş, hadi İtalya’ya gidelim’ dedi. “Düzenli aralıklarla hastaneye girip çıkıyordum ama bu sefer aralıksız bir aydan fazla hastanede kaldım. Hayalim oğlumu kucağıma almak, ona sarılmak, uyumak ve birlikte kahvaltı yapmak. Çok daha sıradan şeyler hayal ediyorum. Kimse sabah uyandığında ailece kahvaltı yapmayı hayal etmez ama bu bile benim için.” “Bu bir kutlamaya dönüştü.”dedi.
‘İNSANIN İNSANA İHTİYACI VAR’
Organ bağışının önemine dikkat çeken Şanverdi, organ nakli bekleyen bazı hastaların kendisi kadar şanslı olmadığını da belirterek, şöyle konuştu:
“Böbrek naklinde donörler tek böbreğini vererek yaşamayı göze alıyor ama kadavra bağışında hala ilerleme kaydedemiyoruz. Bunun mantığını anlayamıyorum. İnancınız ne olursa olsun ölen kişiden fiziksel olarak bir şekilde ayrılmış oluyorsunuz. Neden? Hala ısrarla cesedi toprağa gömme ihtiyacı hissediyoruz? Bunu anlamak için bunu yaşamamız mı gerekiyor? “‘Allah kimseyi başkasına muhtaç etmesin’ temennisine katılmıyorum. Çünkü insan insana muhtaçtır. Bugün sağlıklı bir hayat yaşıyor olabilirim. Bunun bizim başımıza gelmesini beklemeyelim. Kadavra bağışlarını artırabilirsek yarınlara umut olacak. Ben bugün dokuzuncu donörden bahsedebiliyorum ama kalp nakli bekleyen hasta bunu yapamıyor. “Canlı donör olasılıkları yok. Ya kadavra bulunacak ya da yaşayamayacaklar. Nakil olmazsam buradan gidemeyeceğim. Umudumuzu kesmiyoruz ama biz de yapacağız. Halen organ bekliyoruz. Bu benim kişisel olarak umutsuzluğum değil. Çağrım organ nakli bekleyen tüm hastalar için geçerlidir.”
‘Sağlıklıyken vasiyet yapın’
Acıbadem Şehir Hastanesi Karaciğer Nakli Programı Başkanı Prof. Dr. Murat Kılıç, hastasının durumu ve organ bağışı hakkında şunları söyledi:
“Her gün yüzlerce, binlerce hasta organ bekliyor, organ nakli oluyor ya da organa ulaşamadığı için ne yazık ki hayatını kaybediyor. Herkes ya da ailesinden biri organ yetmezliği yaşayabilir. Bu noktada organ nakli de gündeme geliyor. hayat kurtaran ameliyatlar Esma’ya uygun organ ne yazık ki bulunamadı. Kan grubu AB’de olduğumuz için organlar çok nadir çıkıyor. Şu anki durumu çok kötü değil ama nakil ihtiyacı var. koğuşta, yoğun bakımda değil. Biz o açıdan şanslıyız. Ama birkaç ay içinde nakil olmazsa durumu kötüleşebilir ve yoğun bakıma gidebilir. Türkiye’de organ nakli başarılı oluyor. Yapılıyor. Birçok merkezde iyi sonuçlar alıyoruz. Yaptığımız nakillerin yüzde 80’i canlı vericilerden yapılıyor. Ölümden sonra kadavra bağışı oranı yüzde 20, bu da düşük bir oran. Biz bunun daha yüksek olmasını hedefliyoruz. Maalesef bağış yapmaktan çekiniyoruz. ölümden sonra kaybın acısı nedeniyle. Ancak bu bir fırsattır. Sonradan pişman oluyoruz “Sağlıklı olduğumuzda bunu vasiyet olarak kabul edip organlarımızı yakınlarımıza bağışlayabiliriz.”
